شب چهاردهم همین ماه ( منصور خورشیدی )

شب چهاردهم همین ماه
بی پرواترین ِپروانه
هنگامه ی پرواز
زیتون در منقار کرکس 
می گذارد 
با حس غریب ترینِ ِکوچ
در کوچه های تنگ

منصور خورشیدی
**

می‌ترسم 
باران ببارد و
پنج کودک نشسته 
در آستانه‌ی در گاه 
هیبت هوا را 
با شانه‌های شکسته 
روی نقشه‌ی بی نام 
امضا کنند

منصور خورشیدی