شعرامروزایران راچگونه می بینید ؟(منصور خورشیدی )

 هنرِ هنرمندان گیلان آرش بصیری(Arash Basiri)
منصور خورشیدی

-----------؛----؛-----------
شعرامروزایران راچگونه می بینید ؟

تاکیدی که شاعر به نقش واژگان در شعر دارد . تلاش او را برای ارائه ی یک زبان آهنگین مضاعف می کند . تا از همه ی ظرفیت های کلامی به نفع شعر بهره بگیرد . اگر این تمایل در ذهن شاعر نباشد . سمت و سوی دیگری از نوع ساده نویسی او را درگیر زبان سطحی می کند .

از همین نقطه شاعر به سمت ساده نویسی تمایل بیشتری از خود نشان می دهد . در چنین شرایطی نماد ها جایگاه خود را از دست می دهند . و جنبه ی کاربردی و تکنیکال زبان حضور کم رنگ تری در شعر پیدا می کنند . سه گروه از شاعرانی که امروز در شعر ایران اندیشه خود را با شعر بروز می دهند .

یکم : شاعرانی که توجه خود را معطوف به کارکرد کلمه در شعر می کنند . و مدام در جستجوی ترکیب های کلامی و یا استفاده از واژگان جدید در شعر هستند .

گروه دوم : به تفکر در شعر اهمیت بسیار می دهند . و در جستجوی کشف راز در کلمه هستند . و نه خود کلمه در شعر ، و به دنبال جای کلمه در مصراع نیستند . و نظر به مفهومی دارند که از کلمه بروز می کند تا تفکر مخاطب را بر انگیخته کنند .

سوم : کسانی هستند که فقط شعر می گویند .در میان لفظ و معنای حاصل از آن تفرج می کنند . به دنبال آرایه های ادبی ، ازجمله ، استعاره و مجاز و کنایه و حتی نشانه ها و نماد ها و دیگر ابزار سازنده ی زبان نیستند .

شاعر نباید کار عکاس را در شکار طبیعت انجام دهد . مهارت شاعربرای شکار کلمه در خلق تصویر ها متفاوت تر از عکاس و نقاش است . که رنگ را زمینه ی اصلی کار خود قرار می دهد . جستجوی شاعر برای ثبت زبان مستقل از اهمیت ویژه ای برخوردار است .

شعر ساده قدرت تغییر در طبیعت کلمه را ندارد . اگر چه معتقدم وارد کردن زبان عامه از نوع نیما به غنای زبان می افزاید . تصرف شاعر در واقعیت کلمه مانور او را برای ارائه ی تغییر و خلق واقعیت تازه آماده می کند . پدیده های پیرامون جهان شاعر حضور دیگری دارند که با ساده نویسی امکان بروز و ظهور آن وجود ندارد .

شعر ساده ضد فرم و تکنیک زبانی است . چرا که ساده نویس آن چه را در دنیای پیرامون خود می بیند و حس می کند می نویسد ، بی آن که تصرفی در آن ها بکند . به همان شکل ان را در سپیدی کاغذ منتقل می کند .

شاعر باید به نگاه خود جسارت بهتر دیدن بیاموزد . و از سطح اشیا عبور کند و به درک عمیق ترین لایه های زبان و به کیفیت تکوین تصویر در شعر برسد . کلمات عامیانه در ساده نویسی عامل تعیین کننده در شعر نیستند . تکوین تصویر در شعر با ساده نویسی محقق نمی شود . طلیعه ی یک تفکر نو با عامیانه کردن زبان امکان پذیر نیست .

ساده نویسی در شعر نوعی بد فهمی از شعر مدرن است . این گروه از شاعران هر گز به موهبت کشف در شعر نمی رسند . و در حافظه ی مخاطب راه پیدا نمی کنند . فقط می توانند به عنوان شاعر ابراز وجود کنند . اما به درک بدعت های زبانی و تکنیکی در شعر نمی رسند . تا بتوانند با مخاطبان خود همراهی کنند .
-
منصور خورشیدی
.
.
.
آرش بصیری
.

تحریریه کانال هنرِ هنرمندان گیلان
@farshidax
.