عصر تمام فاصله ها ( منصور خورشیدی )

عصر تمام فاصله ها 
روی پلک های بسته 
طی می شود 
تا کبودی آسمان 
میان ابدیت رنگ 
اقاقیا را در سینه های باز 
مدال رابطه کند

منصور خورشیدی
**

بانو ، صدای تو کوتاه 
روی زبان گل می‌رقصد
به خواب آب
نگاه کن
چه افت و خیز غریبی
درون پنجره جاریست

منصور خورشیدی
**

ارتفاع فرزانگی 
با رعشه‌های ابریشم
درجان من می‌ریزد
با طعم واژه‌های سرخ
حافظه‌ی سنگ را
نگاه تو 
معنا می‌کند 
با رفتار راه 
که از متن ماه می‌روید

منصور خورشیدی