ضریب نفس ها میان دو نگاه ( منصور خورشیدی )

ضریب نفس ها میان دو نگاه 
تب و تاب دیدن را 
به نبض فاصله ها 
پیوند می زند 
نشانه ی کوتاه روی لب 
تبسم بلندی است 
که از پلک تو می ریزد
روی مدار تمنا 
اینک که باران این ماه 
جغرافیای چشم را 
تراز نامه ی راه می کند

**
آفتاب این فصل 
با زخم های عمیق 
در پشت پنجره 
شکل عقیق می درخشد 
واندکی نور 
در گیسوان ماه 
تنها تر از شکوه شقایق 
آویز می شود 
آن گاه صف به صف 
گرداب آب 
در گونه ی دشت 
اشتیاق تماشا را 
روی عصب های راه 
منتشر می کند

منصور خورشیدی 
دو شعر از  پروانه های پراکنده