هوای آبی امواج ترانهی بیداریدر بهار این سال برای چشم های خمار میخواندبرق برخاسته از نگاهحسرت بنفشه ها راسبز درون سینه می کاردتا نسترن ها بیرون باغچهمی رقصند راهی به سمت آسمان با سپیدی سرانجامباز می شود